Wednesday, June 12, 2013

Δυο λόγια για την ΕΡΤ

Όταν ήμουν ακόμα μικρός και περνούσα τα καλοκαίρια ολόκληρα στο νησί μου, σε μια γειτονιά προστατευμένη από ένα λόφο, εκεί ένα κανάλι πιάναμε ελληνικό, την ΕΤ1. Κάποια στιγμή προστέθηκε και η ΕΤ2 και αρκετά αργότερα η ΕΤ3.  
Τον ίδιο καιρό, βλέπαμε πεντακάθαρα TRT1, TRT2, TRT3, TRT4 και πολλά άλλα τούρκικα. Άμα δεν έδειχνε ένα ματς η ΕΡΤ, το βλέπαμε απ' τον Τούρκο. 
Επειδή όμως η τούρκικη γλώσσα είναι και παράξενη, δόξα τω Θεώ, η ΕΡΤ έδειχνε πολλά. Εκεί, στο νησί, η Βούλα Πατουλίδου πήρε το χρυσό. Εκεί σκοτώθηκε ένα πρωί η Νταϊάνα. Εκεί έγινε ο σεισμός της Νικομήδειας. Εκεί συνέδεσα τον ήχο των ειδήσεων της ΝΕΤ με το ξεσήκωμα του παππού από τη βεράντα κι από το βιβλίο του για να έρθει να ακούσει τι (δεν) έγινε σήμερα στον κόσμο. Με τον Σπύρο Παπαδόπουλο αλλάξαμε χρόνο εκείνα τα ρομαντικά Χριστούγεννα σ' εκείνο το σπιτάκι, εκεί είδα και τον Ολυμπιακό πέρυσι να σηκώνει ανέλπιστα το ευρωπαϊκό, εξοδούχος από το Τάγμα.  
Μου αρκεί ο συναισθηματισμός μου αυτός για να μην κλείσει η ΕΡΤ; Όχι. 
Μου αρκεί που η ΕΡΤ ήταν εκεί, για να καλύπτει έναν οικισμό 30 σπιτιών.  
Γιατί ο χαρακτήρας και ο λόγος ύπαρξης της κρατικής τηλεόρασης δεν είναι κερδοσκοπικός. Δε χρειάζεται να είναι πλεονασματική η δημόσια τηλεόραση. Ας μπαίνει μέσα. Είναι κοινωνική παροχή. Είναι το δικαίωμα στην ενημέρωση. Για κάποια πράγματα πρέπει το κράτος να μπαίνει μέσα. Για τον πολιτισμό, την παιδεία, την υγεία, την ασφάλεια. Γι' αυτό έχουμε κράτος και δεν "το διαλάμε". Γι' αυτό πληρώνουμε φόρους. Ας κλείσουμε και τα νοσοκομεία άμα δεν είναι πλεονασματικά, τι θα πει κράτος πρόνοιας; 
Με ρωτάνε αν έβλεπα πια ΕΡΤ. Δεν την έβλεπα. Διότι δε βλέπω πια τηλεόραση, εκτός αν έχει μπάλα. Αν ήταν να δω ειδήσεις, τότε ναι, συχνά θα έβλεπα ΕΡΤ. Στην ΕΡΤ ήταν και η αγαπημένη μου εκπομπή, το "ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ". Μπορεί να μην είχαν τηλεθέαση οι εκπομπές της, γιατί ποιος θα κάτσει να δει τον Λευτέρη Παπαδόπουλο να παίρνει συνεντεύξεις από άλλους στιχουργούς, εμείς θέλουμε να δούμε ποια έκανε πλαστική στα βυζιά της. Φαύλος κύκλος είναι άλλωστε αυτά. Βομβαρδίζεις τον κόσμο με gossip, ο κόσμος εθίζεται στο gossip, ο κόσμος θέλει να δει gossip, πρέπει να δείξεις gossip. Επειδή όμως ευτυχώς υπάρχουν κανάλια που τα καλύπτουν αυτά, ας υπάρχει και ο Λευτέρης Παπαδόπουλος κάπου. Ας υπάρχει και το "ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ". Δε χρειάζεται η τηλεόραση να δείχνει αυτό που θέλεις να δεις. Συνήθως δε θέλεις να δεις τα σωστά πράγματα. Ας υπάρχει και το "ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ". Ας υπάρχουν και αυτά τα παράξενα ντοκιμαντέρ και οι ευρωπαϊκές ταινίες. Μπορεί να τα δεις καταλάθος.  
Και τέλος πάντων, ας υπάρχει και άλλο δελτίο από αυτό των εργολάβων, των εφοπλιστών και των πετρελαιάδων. Ήταν η ΕΡΤ αντικειμενική; Όχι. Ήταν πιο αντικειμενική από το MEGA; Εκατομμύρια φορές. 
Εντελώς τυχαία, μόλις βγήκε η είδηση για το κλείσιμο της ΕΡΤ, διέρρευσαν στο διαδίκτυο οι μισθοί των στελεχών της, υπό τον τίτλο "η λίστα της ντροπής". Γιατί αυτό κάνουμε σήμερα στην Ελλάδα, βάζουμε τον έναν να μισεί τον άλλον, για να ξεχνάμε ποιος φταίει. Το κόλπο είναι εμετικά λαϊκίστικο, οι μισθοί δεν είναι εξωφρενικοί για τα δεδομένα της τηλεόρασης, κάθε άλλο, απλώς ο κόσμος δεν είναι συνηθισμένος στα νούμερα αυτά.  
Έτσι είναι οι μισθοί στον κόσμο του θεάματος όμως. Όταν πας στο γήπεδο να δεις αυτούς που παίρνουν εκατομμύρια να τρέχουν γύρω-γύρω, δε σε πειράζει. Όταν πας στα μπουζούκια και πετάς λουλούδια στην τραγουδιάρα που παίρνει εκατομμύρια, δε σε πειράζει. Όταν βλέπεις την Τρέμη που παίρνει εκατομμύρια, δε σε πειράζει. Η Μαρία Χούκλη σε πειράζει. 
Λογικό να σε πειράζει, γιατί είναι από την τσέπη σου. Πώς θα πιάσει όμως η ΕΡΤ τα ποσοστά για τα οποία γκρινιάζεις, πώς θα γίνει η ΕΡΤ ανταγωνιστική, αν τα ιδιωτικά κανάλια έχουν πολλαπλάσιο budget (που έτσι κι αλλιώς έχουν); Πώς θα κρατήσεις τον Σπύρο Παπαδόπουλο που κάνει ποσοστά αν τον πληρώνεις μία τάξη μεγέθους κάτω απ’ ό,τι θα τον πλήρωναν αλλού;  
Το πρόβλημα για μένα δεν ήταν τα λεφτά. Το πρόβλημα ήταν ότι κάποια από αυτά τα λεφτά ήταν δυσανάλογα με τα ποσοστά. Πρέπει να αποφασίσεις τι είσαι τελικά: low-cost και στην υπηρεσία της ενημέρωσης και του πολίτη, ή ανταγωνιστικό προϊόν; Αν είσαι το πρώτο, δεν μπορείς να ξοδεύεις σα να είσαι το δεύτερο. 
Και ναι, φυσικά υπήρχε κακοδιαχείριση. Και ναι, φυσικά υπήρχαν κομματόσκυλα και κομματικά παιχνίδια. Και ναι, και ναι, και ναι, πολλά ναι, η ΕΡΤ δεν ήταν εντάξει. Αλλά το "πονάει χέρι – κόψει χέρι" δεν είναι λογική. Και επειδή το μοντέλο κλεισίματος της ΕΡΤ μοιάζει πολύ με αυτό της Ολυμπιακής, έχοντας δει τη συνέχεια του έργου με Βγενόπουλο, Aegean, κλπ., ποιος θεωρεί ότι τα πράγματα στο χώρο της ελληνικής αεροπλοΐας έγιναν καλύτερα για τον πολίτη; Και ποιος θεωρεί τώρα πια ότι η κίνηση να κλείσει η Ολυμπιακή έγινε με γνώμονα τον πολίτη; Και για την ΕΡΤ; Για σένα έκλεισε η ΕΡΤ; Για να μην πληρώνεις υπέρ ΕΡΤ μέσω ΔΕΗ; Ενώ πληρώνεις το χαράτσι;  
Εγώ από την ΕΡΤ κρατάω αυτά που έγραψα παραπάνω και πολλά άλλα. Κρατάω και τη Φρουτοπία, το Καρουζέλ, τα Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα, το Μουντομπάσκετ Εφήβων του 1995, την Αθλητική Κυριακή, το EURO του 2004. 
Κρατάω και τη μία φορά που έχω βγει στην τηλεόραση για να τραγουδήσω, ένα όμορφο πρωί που κατεβήκαμε με τα παιδιά στη Μεσογείων για να μας δείξει η εκπομπή της Τσαπανίδου και της Βαγιάνη να τραγουδάμε δυο όμορφα τραγούδια του φίλου μου, που τώρα γίνεται σιγά-σιγά γνωστός. Αμέσως μετά, η ΕΡΤ κατέβαζε ρολά για στάση εργασίας και εμείς φεύγαμε για κέντρο να χωθούμε σε μια από τις μεγαλύτερες πορείες που έχει δει η Αθήνα.  
Τι άλλο πρέπει να γίνει για βγούμε στους δρόμους και πάλι; 
Ευτυχώς, κάποιοι βγήκαν. Η κυβέρνηση πίστεψε αφελέστατα ότι θα είχε την κοινή γνώμη με το μέρος της, ενδεικτικό της σχέσης που έχει με τον έξω κόσμο. Και, σε κάθε περίπτωση, σοκαριστικά ηλίθιο. 
Μακάρι να ξεκινήσει κάτι καλό από αυτήν την αφύπνιση του κόσμου.  
Στην Τουρκία ήταν τα δέντρα.

1 Comments:

Anonymous Anonymous said...

Όταν το έμαθα ήμουν μακρυά. Είναι σαν κακό όνειρο η όλη κατάσταση. Τα είπες όλα Ιάσωνα. Τα είπες όλα.

Saturday, June 29, 2013 10:02:00 pm  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home