Thursday, June 07, 2007

Μονόλογος μαριονέτας

Είναι τα λόγια μου πικρά όπως και όλη η ζωή μου,

βοήθεια ζητώ απλά για να κάνω την αρχή μου,

μια μαριονέτα δεμένη από τα τέσσερά της άκρα.

Δεν πόνεσα ποτέ γιατί ποτέ δεν είχα σάρκα,

ατόφια δρυ με επενδυμένη κερασιά,

συνήθισε πλέον ο νους μου να γέρνει στα παλιά,

γιατί η ζωή μου είναι ένα κουκλοθέατρο του δρόμου

και ‘γω σε δεύτερο ρόλο να είμαι ανέγγιχτος του χρόνου,

καταραμένος σε αιώνια ζωή μέχρι να σαπίσει του Τζεπέτο το σκαρί,

γιατί έφτιαξε μαζί τον Πινόκιο και μένα

μα η νεράιδα χάρισε μόνο σε κείνον το ψέμα

και το ψέμα τράβηξε μαζί δημοσιότητα

και αυτός έγινε καρτούν σε άλλη πραγματικότητα,

ενώ συνεχίζει ο δρόμος μου με πλήρη ατυχία

και τα γεγονότα δεν ταυτίζονται με την ιστορία.

Αντί για πρώτο ρόλο σε παιδικές ταινίες

έπαιζα θρίλερ γιατί έτσι θέλαν οι εταιρίες.

Μέχρι που είδα μαθητές να σκοτώνουν στα σχολεία

και ναρκωτικά να μπαινοβγαίνουν στα νηπιαγωγεία.

Και τώρα ζητώ συγγνώμη εγώ και όχι αυτοί που πρέπει

κι απορώ πώς θα κοιτάζουν τον καθρέφτη,

γιατί εγώ κινούμαι απ’ τα δικά σου χέρια

εγώ δεν μπορώ, εσύ μπορείς να φτάσεις και τ' αστέρια…


Λίγα λόγια από μια μαριονέτα στο σκοτάδι

κι η ζωή μου περνάει απ’ τα μάτια μου το βράδυ.

Φταίει η καρδιά που ανασαίνει μόνο όταν πονάει,

φταίει το δάκρυ που πάνω στο ξύλο δεν κυλάει.

Γιατί ο κόσμος μου θυμίζει ότι είμαι μικρός,

γι’ αυτό απόψε βλέπω στ’ αστέρια να με ζητάει ο ουρανός.

Μια μαριονέτα είμαι και μην ειρωνευτείτε,

για ένα κομμάτι ξύλο και σεις προσευχηθείτε...


Φιλίες είχα πολλές που δεν κρατούν ακόμα

και νιώθω πλέον πάνω μου ότι ξεθώριασε το χρώμα.

Ο παπουτσωμένος γάτος πλούτισε και δεν τηλεφώνησε,

ο μολυβένιος στρατιώτης χώρισε κι αυτοκτόνησε,

ο κακός ο λύκος βγαίνει να κάνει δηλώσεις,

και η Σταχτοπούτα σε ριάλιτι με συνεχείς αναμεταδόσεις,

ο Ρομπέν βγάζει λόγους στα πλαίσια εκδήλωσης

κι η Χιονάτη είναι σε κέντρο αποτοξίνωσης…

Θλιβερή ιστορία μα πονεμένη η αγάπη,

δεν βρήκα ποτέ την άκρη και την ταύτισα με δάκρυ.

Λάθη πολλά που ακόμη μένουν χαραγμένα στην καρδιά μου,

λάθος, όχι στην καρδιά, αλλά στην αριστερή ξύλινη μεριά μου.

Γιατί σε λάθος Σταχτοπούτα ταίριαξα το γοβάκι

κι η Ιουλιέτα μου ποτέ δεν ήπιε απ’ το φαρμάκι,

πικρό σαράκι που μου καίει τα εσώψυχά μου,

έμεινα παρέα με τη μοναξιά μου

και περνάει ο χρόνος και μένω στη σοφίτα, σαπίζω,

όσα δεν πέτυχα ποτέ σ’ ένα τραγούδι στα χαρίζω

και για το τέλος λέω στην άκρη της κάνης

πως ένα πιάνεις, δέκα χάνεις, δέκα ζεις, μια θα πεθάνεις…


Λίγα λόγια από μια μαριονέτα στο σκοτάδι

κι η ζωή μου περνάει απ’ τα μάτια μου το βράδυ.

Φταίει η καρδιά που ανασαίνει μόνο όταν πονάει,

φταίει το δάκρυ που πάνω στο ξύλο δεν κυλάει.

Γιατί ο κόσμος μου θυμίζει ότι είμαι μικρός,

γι’ αυτό απόψε βλέπω στ’ αστέρια να με ζητάει ο ουρανός.

Μια μαριονέτα είμαι και μην ειρωνευτείτε,

για ένα κομμάτι ξύλο και σεις προσευχηθείτε...


('Μονόλογος μαριονέτας' - Υπόνοια, σας το ανέβασα εδώ και υπάρχει και στο Youtube εδώ, live από το περσινό Schoolwave)

ΥΓ: Special thanks to Φανή για άλλη μια φορά.

10 Comments:

Blogger Paranoia said...

Πόσο έτσι είναι!!!
διάβασα τη Φανή, στη συνέχεια
κι εμείς που λέγαμε πως η νέα γενιά δεν έχει όραμα...
αν πολλά παιδιά είναι σαν τη Φανή, τότε σίγουρα ετοιμάζουν μεγάλες ανατροπές στο αύριο!

Thursday, June 07, 2007 4:44:00 pm  
Blogger kerasia said...

Ενώ το διάβαζα άκουγα ένα θλιμένο παλιό βαλσάκι να παίζει πίσω

Thursday, June 07, 2007 4:45:00 pm  
Blogger Φανή said...

...kai na kseres ti mou ekanes twra Jasonako.. mphka gia na ksexastw ligo kai to eida kateu8eian mprosta mou..san sfaliara htan alla den ftais esu!!
'8liverh istoria ma ponemenh einai h agaph, den vrhka pote thn akrh kai thn tautisa me dakru, LA8H polla pou akomh menoun xaragmena sth kardia mou..'eipe autos, kati allo 8a h8ela na tou pw egw alla telos pantwn..

Friday, June 08, 2007 8:00:00 am  
Blogger cindaki said...

Τι να πω, διαβάζοντας το, νομίζω πως με διαπέρασε μεγάλη θλίψη...

Friday, June 08, 2007 9:22:00 am  
Blogger Jason said...

Paranoia, για τη Φανή τα έχω γράψει τόσες και τόσες φορές και χαίρομαι να τα ξαναγράφω και να σας κουράζω: Αξίζει να διαβάζετε τη Φανή, τουλάχιστον πολύ περισσότερο από εμένα εδώ.

Φανή, εγώ δεν τον ξέρω προσωπικά ούτε αυτόν ούτε κανέναν από τα παιδιά και το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι είναι ένα σπάνιο κομμάτι με πάρα πολύ έξυπνους στίχους.

Friday, June 08, 2007 11:05:00 am  
Blogger iris said...

μπράβο στα παιδιά και ξανά μπράβο !!

Friday, June 08, 2007 1:20:00 pm  
Anonymous Anonymous said...

poli kalo poli exipno, mpravo se sta paidia pou to ftiaksane kai se sas pou to parousiasate

Monday, June 11, 2007 1:51:00 pm  
Anonymous Anonymous said...

διάβασε και αυτό, μπορεί να το βρεις ενδιαφέρον

http://egggod.blogspot.com/2007/06/saltarello.html


φιλί!

Monday, June 11, 2007 4:53:00 pm  
Blogger Jason said...

Άτσσσσσσα και με link η Αργυρένια! :)
Ευχαριστούμε.
Φιλί και σε σένα.

Monday, June 11, 2007 5:42:00 pm  
Blogger Strangeliz said...

hmmm..ola mia parodia!

Wednesday, June 13, 2007 12:16:00 pm  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home