Random

Τσακ.

Σπανίως ο ήχος της πόρτας μιας πόρτας που κλείνει ακούγεται σε κάποιον σα μελωδία.

Μεγάλη ιστορία το καρναβάλι.

Λιγότερος ο κόσμος φέτος, αλλά πάρα πολλοί οι γνωστοί που ήρθαν, πάρα πολλές παρέες και πανικός με τις συνεννοήσεις. Μετά από πέντε μέρες, πολλή φασαρία, πολλή μουσική, πολύ χορό, αρκετό κρασί, πάρα πολύ περπάτημα, πολύ γέλιο, πολύ φαΐ, πολλά… λεφτά, λίγο ύπνο και πολλή κούραση… επιτέλους ησυχία…

Μ’ αυτήν τη γλυκειά ησυχία, βέβαια, απλώνεται και μια μελαγχολία. Τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους…;

Anyway, επιστρέφοντας σε τούτον τον κόσμο σήμερα, βρήκα ότι πολλοί καλοί άνθρωποι με έχουν συμπεριλάβει σ’ αυτό το παιχνίδι που έχει κάνει θραύση στην bloggόσφαιρα με τα πέντε πράγματα που γράφει κανείς για τον εαυτό του και τους πέντε ανθρώπους που επιλέγει να προτείνει να συνεχίσουν την αλυσίδα.

Γενικώς τα chain μου τη δίνουν, αλλά αφού βρέθηκαν κάποιοι άνθρωποι που τους ενδιαφέρει να μάθουν πέντε πράγματα για μένα, και επειδή είμαι και πολύ κουρασμένος για να postάρω οτιδήποτε το διαφορετικό, θα μπω κι εγώ στο παιχνίδι.

Ευχαριστώ, λοιπόν, για την πρόσκληση τη Jul-Jul, τη Μαρίνα, το προβατάκι, τη sofi-k, την crucilla, τη just me, τη blondie, την confused, την iris, τον anarchist και τη Ναταλία (και τη maika, την Κατερίνα και την Ιωάννα, εκ των υστέρων...) και ξεκινάω (είναι εντελώς μα εντελώς random γιατί... έτσι μου αρέσει):

1) Είπα πρώτα "μπαμπά" και μετά "μαμά" (έτσι μου λένε, δηλαδή, γιατί για κάποιο λόγο εγώ δεν το θυμάμαι αυτό...)

2) Έπαιζα μπάσκετ στην ομάδα της γειτονιάς μου για 12 χρόνια. Από την 1η Δημοτικού μέχρι και την 3η Λυκείου. Όταν ήρθα στην Πάτρα δε συνέχισα. Αλήθεια, δεν ξέρω γιατί.

3) Έπινα πάρα πολλή Coca-Cola. Ήμουν εκείνο το παιδί με την Coca στο χέρι. Πριν πολλά χρόνια, σε ένα πάρτυ, κάποιος μου την είπε και αποφάσισα να την κόψω μαχαίρι. Δεν ήπια γουλιά για 6 μήνες περίπου, χάρηκα πολύ που απέδειξα στον εαυτό μου ότι μπορούσα, κατόπιν αυτού λοιπόν… την ξανάρχισα. Πέρυσι το Μάρτιο αποφάσισα ότι την κόβω οριστικά. Έτσι κι έγινε. Τώρα πίνω Fanta. :)

4) Περπατάω πάρα πολύ γρήγορα. Και είμαι πάντα μπροστά. Είτε είμαστε δύο άτομα είτε τριάντα, εγώ είμαι πάντα πρώτος. Δεν είμαι ανυπόμονος, ούτε και δεν απολαμβάνω τη βόλτα, όπως μου λένε. Απλώς περπατάω γρήγορα. Και περπατάω πολύ γενικώς.

5) Έχω την αίσθηση ότι υστερώ πολύ σε θέμα ταινιών. Νομίζω πως δεν έχω δει καθόλου αρκετές ταινίες, υπάρχουν άπειρες πολύ μεγάλες ταινίες που δεν έχω δει και κάποια στιγμή πρέπει να βρω το χρόνο να μορφωθώ.

Αυτά για μένα.

Από ‘κει και πέρα, παρ’ όλο που νομίζω πως όσοι ήταν να ασχοληθούν ασχολήθηκαν και αρχίζει να περνάει σιγά-σιγά η μόδα, εγώ θα προτείνω 5 ανθρώπους για να μην το σταματήσω εδώ (πραγματικά προσπάθησα πολύ για να βρω 5 φίλους που να μην έχουν μπει ήδη στο παιχνίδι και που να με ενδιαφέρει να μου πουν 5 πράγματα για τον εαυτό τους)

Είναι, λοιπόν, οι εξής:

1) Fibi (οπωσδήποτε, ακούς;;;)

2) Nantia (εξίσου οπωσδήποτε)

3) Maika (παρομοίως)

4) Γεωργία (αν θέλει, δεν ξέρω αν της αρέσουν αυτά)

5) Azrael (αν τυχόν διαβάσει ποτέ αυτό το κείμενο)